De kunstwens was aangevraagd voor Frits Pronk (17 j) en zijn zus Sjanine (15 j). Zaterdag 5 januari had ik afgesproken met de vader van Frits, in mijn Atelier de Schilderwerkplaats te Noordwolde-Zuid. Om ongeveer 10.00u was de familie aanwezig.

Allereerst de kennismaking  van beide kanten en vervolgens een aantal zakelijke mededelingen onder het genot van een kopje koffie of frisdrank. Geïnformeerd bij Frits hoe hij er voor staat, hoe zijn leefsituatie er op dit moment uit ziet en wat zijn interesses zijn. Ik was ook erg benieuwd wat voor ervaring hij en zijn zus op het gebied van creatief bezig zijn hebben opgedaan: tekenen, schilderen of boetseren. Dat bleek niet al te veel te zijn, omdat  Frits van zich zelf vindt dat hij daar niet zo goed in is. Ik kwam er al snel achter dat Frits een perfectionist is en (volgens moeder) heel creatief in het bedenken van oplossingen als het om de inrichting van zijn slaapkamer gaat. Denk aan de kleur, verlichting en decoratie.

Mijn voorbereiding en hulp bij de opstart van hun werkstuk was er op gericht om ze te laten ervaren wat “contour tekenen “is in een doorlopende lijnvoering van grote vormen. Niet stoppen anders ga je denken en van denken komen blokkades. Allebei kregen ze de opdracht om door mij opgegeven woorden in een minuut te tekenen. Zo hebben woorden uitgebeeld. Dat verliep heel goed, boven verwachting zelfs. Frits tekende een pracht van een “tulp” die mooier en krachtiger is dan welke tulp van Jan Cremer ook.

Het vervolg  vindt plaats op het doek van 50×60 cm. Daar ze beide in de  agrarische sector geïnteresseerd zijn, heb ik voorbeelden van dier en plant schilderingen laten zien van Corneille en Karel Appel en de mens vormen van Keith Haring. Deze figuren mochten ze overtrekken en afdrukken of natekenen. Beide hadden hun persoonlijke voorkeur en bedachten er ook nieuwe vormen bij.

Zo ontstond een compositie en verhaal op het witte doek. Frits deed de vogels, de  trekker en de tulp, Sjanine de pauw, de kat en de koe. Frits werkte nogal op zich zelf en nam weinig ruimte in, Sjanine nam meer ruimte maar was ook meer in contact met haar broer.

De ouders zijn ook gebleven, dronken gezellig koffie, vader maakte regelmatig foto’s en vertelden zo nu en dan ook iets over de kinderen of vulden aan. Ik vond het plezierige positieve mensen. Na ongeveer vijf kwartier schilderen was het werkstuk nagenoeg klaar. Frits nog even geholpen met een aantal schilder technieken zoals de juiste verf dikte en het goede penseel om mooie lijnen te kunnen trekken.

Om ongeveer 12.30u was het werkstuk klaar op de handtekening na, en dat vond moeder toch wel belangrijk. Vervolgens volgde een foto-sessie van werkstuk en schilders. Ze waren beide zeer tevreden met het resultaat. “Alles verliep toch anders dan ik had verwacht” zei Frits. Maar wat hij dan verwacht had kon hij niet duidelijk maken.

Frits heeft het goed kunnen volhouden en na afscheid genomen te hebben liepen ze trots met het grote doek de deur uit…

Cees Lodder